CARITAS – słowo to oznacza miłość bezinteresowną. W świecie, w którym widoczne i propagowane są takie wartości jak przebojowość, umiejętność reklamowania się, kult zdrowego i pięknego ciała, chcemy młodym ludziom pokazać wartości inne: ciche, skromne dobro, współczucie i potrzebę niesienia pomocy drugiemu człowiekowi.

Głównym celem SKC jest kształtowanie u młodych ludzi potrzeby życia według uniwersalnych humanistycznych wartości. Oparcie działalności charytatywnej na ewangelicznym przykazaniu miłości Boga i człowieka wspomaga rozwój duchowy. Tak jak rodzina w sposób naturalny wprowadza dziecko w różne sytuacje życiowe, tak też Szkolne Koło Caritas poprzez różnorodną działalność oferowaną swoim członkom stwarza im możliwość doświadczenia i przeżywania wielu nowych sytuacji. Wczesny kontakt z realnym światem i przeżywanie osobistej odpowiedzialności są dobrym przygotowaniem do późniejszego samodzielnego życia. W kluczowym formacyjnym okresie daje to młodym ludziom możliwość parzenia na świat z innej perspektywy niż ta – często w społeczeństwie spotykana – ciasno pojęte zaspokojenie tylko własnych potrzeb. Praca charytatywna uwrażliwia młodzież na problemy społeczne, uczy realizowania potrzeb z poszanowaniem drugiego człowieka oraz – co bardzo istotne – wprowadza w arkana sztuki samorządności.

Powołując do życia koło Caritas chciałyśmy również wspomagać rozwój intelektualny młodzieży – zachęcić do rzetelnej nauki, stałego zdobywania wiedzy i umiejętności, Pragniemy, aby młodzi ludzie potrafili dzielić się także wartościami niematerialnymi, np. wiedzą. Poprzez spotkania formacyjne będziemy promować życie wolne od nałogów.
Ponadto Szkolne Koło Caritas jest organizacją realizującą program wychowawczy szkoły. Zakłada wszechstronne wychowanie młodych ludzi – realizuje więc Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. 2001, nr 61), którego fragment tu przytaczam

(…)Nauczyciele w swojej pracy wychowawczej, wspierając w tym zakresie obowiązki rodziców, powinni zmierzać do tego, aby uczniowie w szczególności znajdowali w szkole środowisko wszechstronnego rozwoju osobowego (w wymiarze intelektualnym, psychicznym, społecznym, estetycznym, moralnym, duchowym)„.